เห่ชมเครื่องหวาน

๏ สังขยาหน้าไข่คุ้น		เคยมี
แกมกับข้าวเหนียวสี		โศกย้อม
เป็นนัยนำวาที		สมรแม่ มาแม
แถลงว่าโศกเสมอพ้อม		เพียบแอ้อกอร ฯ

๏ สังขยา หน้าตั้งไข่		ข้าวเหนียวใส่สีโศกแสดง
เป็นนัยไม่เคลือบแคลง		แจ้งว่าเจ้าเศร้าโศกเหลือ
๏ ซ่าหริ่ม ลิ้มหวานล้ำ		แทรกใส่น้ำกะทิเจือ
วิตกอกแห้งเครือ		ได้เสพหริ่มพิมเสนโรย
๏ ลำเจียก ชื่อขนม		นึกโฉมฉมหอมชวยโชย
ไกลกลิ่นดิ้นแดโดย		โหยไห้หาบุหงางาม
๏ มัศกอด กอดอย่างไร		น่าสงสัยใคร่ขอถาม
กอดเคล้นจะเห็นความ		ขนมนามนี้ยังแคลง
๏ ลุดตี่ นี้น่าชม		แผ่แผ่นกลมเพียงแผ่นแผง
โอชาหน้าไก่แกง		แคลงของแขกแปลกกลิ่นอาย
๏ ขนมจีบ เจ้าจีบห่อ		งามสมส่อประพิมพ์ประพาย
นึกน้องนุ่งจีบกราย		ชายพกจีบกลีบแนบเนียน
๏ รสรักยักลำนำ		ประดิษฐ์ทำ ขนมเทียน
คำนึงนิ้วนางเจียน		เทียนหล่อเหลาเกลากลึงกลม
๏ ทองหยิบ ทิพย์เทียมทัด		สามหยิบชัดน่าเชยชม
หลงหยิบว่ายาดม		ก้มหน้าเมินเขินขวยใจ
๏ ขนมผิง ผิงผ่าวร้อน		เพียงไฟฟอนฟอกทรวงใน
ร้อนนักรักแรมไกล		เมื่อไรเห็นจะเย็นทรวง
๏ รังไร โรยด้วยแป้ง		เหมือนนกแกล้วทำรังรวง
โอ้อกนกทั้งปวง		ยังยินดีด้วยมีรัง
๏ ทองหยอด ทอดสนิท		ทองม้วน มิดคิดความหลัง
สองปีสองปิดบัง		แต่ลำพังสองต่อสอง
๏ งามจริง จ่ามงกุฏ		ใส่ชื่อดุจมงกุฏทอง
เรียมร่ำคำนึงปอง		สะอิ้งน้องนั้นเคยยล
๏ บัวลอย เล่ห์บัวงาม		คิดบัวกามแก้วกับตน
ปลั่งเปล่งเคร่งยุคล		สถนนุชดุจประทุม
๏ ช่อม่วง เหมาะมีรส		หอมปรากฏกลโกสุม
คิดสีสไลคลุม		หุ้มห่อม่วงดวงพุดตาน
๏ ฝอยทอง เป็นยองใย		เหมือนเส้นไหมไข่ของหวาน
คิดความยามเยาวมาลย์		เย็บชุนใช้ไหมทองจีน ฯ