๏ แกงไก่มัสมั่นเนื้อ | นพคุณ พี่เอย | |
หอมยี่หร่ารสฉุน | เฉียบร้อน | |
ชายใดบริโภคภุญช์ | พิศวาส หวังนา | |
แรงอยากยอหัตถ์ข้อน | อกให้หวนแสวง ฯ | |
๏ มัสมั่น แกงแก้วตา | หอมยี่หร่ารสร้อนแรง | |
ชายใดได้กลืนแกง | แรงอยากให้ใฝ่ฝันหา | |
๏ ยำใหญ่ ใส่สารพัด | วางจานจัดหลายเหลือตรา | |
รสดีด้วยน้ำปลา | ญี่ปุ่นล้ำย้ำยวนใจ | |
๏ ตับเหล็ก ลวกหล่อนต้ม | เจือน้ำส้มโรยพริกไทย | |
โอชาจะหาไหน | ไม่มีเทียบเปรียบมือนาง | |
๏ หมูแนม แหลมเลิศรส | พร้อมพริกสดใบทองหลาง | |
พิศห่อเห็นรางชาง | ห่างห่อหวนป่วนใจโหย | |
๏ ก้อยกุ้ง ปรุงประทิ่น | วางถึงลิ้นดิ้นแดโดย | |
รสทิพย์หยิบมาโปรย | ฤๅจะเปรียบเทียบทันขวัญ | |
๏ เทโพ พื้นเนื้อท้อง | เป็นมันย่องล่องลอยมัน | |
น่าซดรสครามครัน | ของสวรรค์เสวยรมย์ | |
๏ ความรักยักเปลี่ยนท่า | ทำน้ำยาอย่าง แกงขม | |
กล อ่อม กล่อมเกลี้ยงกลม | ชมไม่วายคล้ายคล้ายเห็น | |
๏ ข้าวหุง ปรุงอย่างเทศ | รสพิเศษใส่ลูกเอ็น | |
ใครหุงปรุงไม่เป็น | เช่นเชิงมิตรประดิษฐ์ทำ | |
๏ เหลือรู้หมูป่าต้ม | แกงคั่ว ส้มใส่ระกำ | |
รอยแจ้งแห่งความขำ | ช้ำทรวงเศร้าเจ้าตรากตรอม | |
๏ ช้าช้า พล่าเนื้อ สด | ฟุ้งปรากฏรสหื่นหอม | |
คิดความยามถนอม | สนิทเนื้อเจือเสาวคนธ์ | |
๏ ล่าเตียง คิดเตียงน้อง | นอนเตียงทองทำเมืองบน | |
ลดหลั่นชั้นชอบกล | ยลอยากนิทรคิดแนบนอน | |
๏ เห็น หรุ่ม รุมทรวงเศร้า | รุ่มรุ่มเร้าคือไฟฟอน | |
เจ็บไกลในอาวรณ์ | ร้อนรุมรุ่มกลุ้มกลางทรวง | |
๏ รังนกนึ่งน่าซด | โอชารสกว่าทั้งปวง | |
นกพรากจากรังรวง | เหมือนเรียมร้างห่างห้องหวน | |
๏ ไตปลา เส แสร้งว่า | ดุจวาจากระบิดกระบวน | |
ใบโศกบอกโศกครวญ | ให้พี่เศร้าเจ้าดวงใจ | |
๏ ผักโฉมชื่อเพราะพร้อง | เป็นโฉมน้องฤๅโฉมไหน | |
ผักหวานซ่านทรวงใน | ใคร่ครวญรักผักหวานนาง ฯ |