เห่ชมเครื่องคาว

๏ แกงไก่มัสมั่นเนื้อ   นพคุณ พี่เอย
หอมยี่หร่ารสฉุน   เฉียบร้อน
ชายใดบริโภคภุญช์   พิศวาส หวังนา
แรงอยากยอหัตถ์ข้อน   อกให้หวนแสวง ฯ
      
มัสมั่น แกงแก้วตา   หอมยี่หร่ารสร้อนแรง
ชายใดได้กลืนแกง   แรงอยากให้ใฝ่ฝันหา
ยำใหญ่ ใส่สารพัด   วางจานจัดหลายเหลือตรา
รสดีด้วยน้ำปลา   ญี่ปุ่นล้ำย้ำยวนใจ
ตับเหล็ก ลวกหล่อนต้ม   เจือน้ำส้มโรยพริกไทย
โอชาจะหาไหน   ไม่มีเทียบเปรียบมือนาง
หมูแนม แหลมเลิศรส   พร้อมพริกสดใบทองหลาง
พิศห่อเห็นรางชาง   ห่างห่อหวนป่วนใจโหย
ก้อยกุ้ง ปรุงประทิ่น   วางถึงลิ้นดิ้นแดโดย
รสทิพย์หยิบมาโปรย   ฤๅจะเปรียบเทียบทันขวัญ
เทโพ พื้นเนื้อท้อง   เป็นมันย่องล่องลอยมัน
น่าซดรสครามครัน   ของสวรรค์เสวยรมย์
๏ ความรักยักเปลี่ยนท่า   ทำน้ำยาอย่าง แกงขม
กล อ่อม กล่อมเกลี้ยงกลม   ชมไม่วายคล้ายคล้ายเห็น
ข้าวหุง ปรุงอย่างเทศ   รสพิเศษใส่ลูกเอ็น
ใครหุงปรุงไม่เป็น   เช่นเชิงมิตรประดิษฐ์ทำ
๏ เหลือรู้หมูป่าต้ม   แกงคั่ว ส้มใส่ระกำ
รอยแจ้งแห่งความขำ   ช้ำทรวงเศร้าเจ้าตรากตรอม
๏ ช้าช้า พล่าเนื้อ สด   ฟุ้งปรากฏรสหื่นหอม
คิดความยามถนอม   สนิทเนื้อเจือเสาวคนธ์
ล่าเตียง คิดเตียงน้อง   นอนเตียงทองทำเมืองบน
ลดหลั่นชั้นชอบกล   ยลอยากนิทรคิดแนบนอน
๏ เห็น หรุ่ม รุมทรวงเศร้า   รุ่มรุ่มเร้าคือไฟฟอน
เจ็บไกลในอาวรณ์   ร้อนรุมรุ่มกลุ้มกลางทรวง
๏ รังนกนึ่งน่าซด   โอชารสกว่าทั้งปวง
นกพรากจากรังรวง   เหมือนเรียมร้างห่างห้องหวน
ไตปลา เส แสร้งว่า   ดุจวาจากระบิดกระบวน
ใบโศกบอกโศกครวญ   ให้พี่เศร้าเจ้าดวงใจ
๏ ผักโฉมชื่อเพราะพร้อง   เป็นโฉมน้องฤๅโฉมไหน
ผักหวานซ่านทรวงใน   ใคร่ครวญรักผักหวานนาง ฯ