ข้าวเฉโป สวยโป เสียโป…การพนันไม่ทำให้ใครรวย

ข้าวเฉโป สวยโป เสียโป…การพนันไม่ทำให้ใครรวย

ข้าวเฉโป ข้าวเสียโป หรือ ข้าวสวยโป สำหรับคนรุ่นใหม่อาจจะไม่คุ้นกับชื่ออาหารจานนี้นัก แต่สำหรับคนที่อายุ 40 ขึ้นไป จะคุ้นเคยเป็นอย่างดี ข้าวเฉโป มีหน้าตาผสมผสานกันระหว่างข้าวหน้าเป็ด ข้าวหมูแดง และข้าวหมูกรอบ แต่จะมีส่วนผสมต่างกันไปแล้วแต่ร้าน เช่น กุนเชียง หมูแดง หมูกรอบ หูหมู กระเพาะหมู ลิ้นหมู เป็ดย่าง ตับแก้ว (ตับยัดไส้ด้วยมันหมู) เครื่องในหมูต้มพะโล้ แล้วราดด้วยน้ำพะโล้ มีผักลวกให้ทานเป็นเครื่องเคียง

ข้าวเฉโป

ตอนเด็กๆ ถ้ามีโอกาสได้ผ่านไปแถวเจริญกรุง ปาป๊า มักพาแวะทานข้าวเฉโป ปาป๊าบอกถึงที่มาของข้าวเฉโปว่า  “โปเป็นการพนันชนิดหนึ่ง อุปกรณ์การเล่นเป็นกระบอก มีไม้ติ้วเป็นสีๆ หรือเป็นแต้มคะแนน ใครดึงได้แต้มมากกว่าถือว่าเสียโปหรือแพ้พนัน ต้องเสียเงินให้คนอื่น สมัยก่อนแถวเจริญกรุงมีโรงบ่อนอยู่หลายที่ มีพ่อค้าแม่ค้าชาวจีนแต้จิ๋วไปขายข้าวพะโล้หน้าโรงบ่อน เวลานักพนันเล่นโปเสียเงินออกมาจากบ่อนแล้วเกิดหิวข้าว แต่เงินเหลือน้อย มักสั่งให้แม่ค้าเอาเศษๆ ไก่ เป็ด หมู หูหมู ลูกชิ้นปลาทอด หรือของที่เหลือ โปะลงไปบนข้าวสวยแล้วราดด้วยน้ำพะโล้ นานเข้าเลยเรียกข้าวแบบนี้ว่า ข้าวเสียโป แต่คำว่า เสีย นั้นเห็นว่าไม่เป็นมงคลหรือนักพนันบางคนได้ยินแล้วอาจไม่ถูกใจไม่จึงเลี่ยงไปเป็น ข้าวเฉโป หรือ ข้าวสวยโป แทน”

ปาป๊า บอกต่อท้ายอีกว่า การพนันไม่ทำให้ใครรวย ไฮโล โป ถั่ว ปาป๊า เกลียดที่สุด แต่ข้าวเฉโป…ของโปรด…”