ลอดช่องสิงคโปร์..แจ้งเกิดประเทศไทย..ไม่ใช่..สิงคโปร์..แดนลอดช่อง

ลอดช่องสิงคโปร์..แจ้งเกิดประเทศไทย..ไม่ใช่..สิงคโปร์..แดนลอดช่อง

ลอดช่องสิงคโปร์

อากาศร้อนๆ อย่างนี้ ทำให้นึกถึงน้ำแข็งใสหวานเย็น อร่อยๆ ขึ้นจับใจ ผมยังจำได้ดีสมัยยังเด็ก อากาศร้อนๆ อย่างนี้ ต้องวิ่งไปขอสตางค์ปาป๊าไปซื้อน้ำแข็งไสที่ร้านอาแป๊ะเฉาก๊วยหน้าตลาด นอกจากน้ำแข็งไส เฉาก๊วย ของอร่อยที่ขึ้นซื่ออีกอย่างของแกก็คือ ลอดช่องสิงคโปร์ เวลาที่แกเทน้ำเชื่อมกับกะทิลงในแก้วลอดช่องแล้วใช้ช้อนคนให้เข้ากัน ป๊อก…ป๊อก…ป๊อก…ป๊อก… เสียงช้อนกระทบกับแก้ว มันช่างเร้าใจและทำให้น้ำลายสอจริงๆ ตามติดด้วยเสียงตักน้ำแข็งเทลงแก้วลอดช่อง ชื่นใจจริงๆ ปาป๊าบอกว่าลอดช่องสิงคโปร์ต้นตำรับของแท้ดั่งเดิมต้องที่หน้าโรงหนังเฉลิมบุรี

ผมมีโอกาสได้ไปทานลอดช่องสิงคโปร์ที่หน้าโรงหนังเฉลิมบุรีกับปาป๊าหลายครั้ง ปาป๊าบอกว่าเมื่อก่อนเค้าเรียกว่า ”โรงหนังสิงคโปร์” แล้วร้านนี้ก็ชื่อร้าน “สิงคโปร์โภชนา” เป็นร้านที่ทำลอดช่องจากแป้งมันสำปะหลังนวดจนเหนียว ใส่กะทิสด น้ำเชื่อม น้ำแข็งป่น ขายมาเป็นสิบปี จนใครๆ ก็ติดใจในรสชาติ เวลาจะทานลอดช่องก็ต้องมาทานที่หน้าโรงหนังสิงคโปร์ จนเรียกกันจนติดปากว่า “ลอดช่องสิงคโปร์”

แต่จากการสืบค้นบางตำราตั้งข้อสังเกตว่า ชื่อของอาหารหรือขนมไทยบางอย่างตั้งชื่อจากส่วนผสมหรือวิธีการทำ เช่น ขนมกล้วย ส่วนผสมหลักคือกล้วย ทองหยิบ ใช้มือหยิบเป็นดอกๆ ขนมครก ต้องใช้เตาที่มีหลุมๆ เหมือนครก ขนมถ้วยตะไลหรือขนมถ้วยคือขนมที่ใส่ถ้วยตะไล สำหรับลอดช่องสิงคโปร์ ทำจากแป้งมันสำปะหลังซึ่งแต่ก่อนต้องนำเข้าจากประเทศสิงคโปร์จึงเรียกว่า “แป้งสิงคโปร์” เมื่อนำมาทำลอดช่องจึงเรียกว่า “ลอดช่องสิงคโปร์”

อย่างไรก็ดี ไม่ว่าคำว่า สิงคโปร์ จะมาจาก ”โรงหนังสิงคโปร์” หรือ “แป้งสิงคโปร์” ลอดช่องสิงคโปร์ ก็มีบ้านเกิดอยู่ในประเทศไทย แจ้งเกิดในประเทศไทย แดนสยามเมืองยิ้มของเรา…นี่เอง… ไม่ได้มีต้นกำเนิดที่…ประเทศสิงคโปร์…แดนลอดช่อง…ที่มักเรียกกัน…